پروین
ستاره چو گل گشت و گردون چو باغ
چو پروانه پروين و مه چون چراغ .
در و دشت گفتي که زرين شده ست
کمرها ز گوهر چو پروين شده ست .
.
بت آراي چون او نبيني بچين
بر او ماه و پروين کنند آفرين .
فردوسي .
ستاره چو گل گشت و گردون چو باغ
چو پروانه پروين و مه چون چراغ .
در و دشت گفتي که زرين شده ست
کمرها ز گوهر چو پروين شده ست .
.
بت آراي چون او نبيني بچين
بر او ماه و پروين کنند آفرين .
فردوسي .
دور
نیستیم
زه بووری عه زره ت
تاسه ییک بو کراسه سووره که ت
ئه ی لیو ته نک پرچ ره شه ریحانه
چی تو هینا بو سره وتی ئه م گیانه
ئه من شیتی تو بوو م و تویش رووت لی وه ر ده گیرام ُ تو دیتر ئه و ریبواره غه ریبه نه مابووی که به ره و کانی بچیت و منیش به چوونه وه ت هیوا بگرم .ئه و روجیاره نه مابووی هه موو به یانییک هه ل بیت و ژیانم پی بده ی
من شیت بوو بوو م شیتت کردبووم، به لام خوش به حالی خوم مناله چه توونه کانی هه وار پی یان نه زانی بووم
سوپاست ده که م نازاره نادیاره که م زور ریزت ده گرم ئه تو منت به کووچه و کولانه کانی شاری عیرفان ناساند . من ئه هاتم ته نیا ره نگی کراسه که ت ببینم هه تا سوکناییم بیت ئوقره بگرم .تو کراسه سووره که ت سوکنایی ده رم بوو .کراسه سووره که ت له ئالای بان مه زاری پیره کان پترتر سوکنایی ده رم بوو ، پترتر ده رمانی زامه کانمی ده کرد. کراسه سووره که ت نوسخه ی هه موو دوکتوره کان بوو .
هه موو روژی ئه هاتم کراسه سووره که ت غه مه کانم به با بدا .ئه هاتم کراسه سووره که ت توزی له غه ریبیم که م کاته وه . ئه هاتم کراسه سووره که ت خودام پی بناسی .
تو پیرشالیاری سه رده مم بووی، به لام له ئاسوتا ده مردم تو ئه م هه موو ناله مه ده ت بیست به لام نه ده هاتی . ده رمانی هه موو ئازاره کانم تاقه چاو پی که وتنی کت بوو . ئه وه تا هه ر روژی بتم بینایه ده سره وتم
من نه خوشی تو و کراسه سووره که ت بووم
نازانم تو چی بووی .تو له نه سلی سیاتاله کانی یه زید نه بووی . بو به هاوارم نه گه یشتی /
هه و نازاره نادیاره که م
کی ئه تزانی بو من نابی بو سه رده می شوین خوت خستم
بویته فریشته ی خه یالم و هاتی ته ناو له پی ده ستم
تو کچه ئیسک سووکه که و منی ریبوار به ره و هه واری هه ستیره
ئاریای شیت و لیوه ی کراسه سووره که ت
هه میشه له بیری تاسه ی سووتاوت
حیچ وه خت جیایی خوای قه زاوه ت مه که ردی