شیواره- پایگاه علمی فرهنگی مذهبی هورامان

ترجمه خطبه نماز جمعه شهر مریوان مورخه 6/11/1391

نماز جمعه این هفته شهر مریوان به امامت ماموستا شیرزادی در محل مسجد جامع و خیابانهای اطراف با حضور گسترده مردم متدین و خداجوی شهر مریوان و با موضوع میلاد رسول خدا«ص»برگزار گردید.

خطیب نماز جمعه در آغاز با عرض سلام و خیر مقدم و تبریک هفته وحدت و میلاد رسول گرامی اسلام(ص) و تولد حضرت امام جعفر صادق(ع)گفت:ما باید با عمل و رفتار خویش اعلام کنیم که امت رسول خدا و دوستدار آن پیامبر هستیم هفته وحدت از دوازدهم تا هفدهم ماه میلاد می باشد به فرمایش بنیان گذار انقلاب اسلامی حضرت امام راحل(قدس سره) نامگذاری شده و از یادگارهای حضرت امام می باشد روز دوازدهم نزد اهل سنت و روز هفدهم نزد اهل تشیع روز ولادت پیامبر و  روز ولادت امام جعفر صادق (ع)است.و بین این دو تاریخ هفته وحدت نامیده شده است.

ماموستا شیرزادی سپس درباره اهمیت و ارزش هفته وحدت در زمان حاضر گفت:عالم اسلامی با وحدت می تواند در برابر دسیسه ها و توطئه های دشمنان پیروز و نجات یابد.امت اسلامی اگر متفرق باشد در میان دامهای گسترده استکبار افتاده و و اخلاقیات و عمل اسلامی را از دست می دهد لازم است به منظور تحقق وحدت اسلامی دست در دست هم دهیم چون وحدت برای انجام عبادت و همچنین پیشبرد اهداف نظام اسلامی که همانا آبادانی و خدمت به خلق می باشد لازم است.لذا همه اقلیتها و مذاهب باید دست در دست هم داده و تلاش نمایند.

خطیب نماز جمعه سپس به تبیین موضوع اصلی خطبه پرداخت و گفت:یکی از بزرگترین نعمت های الهی که به انسانها بخشیده است فرستادن پیامبران برای هدایت می باشددر میان همه ی این رسولان پیامبر اسلامی(ص)نیز جایگاه بزرگ و والایی داردخداوند در قران کریم پیامبر گرامی اسلام(ص) را چنین می ستاید لقد جائکم رسول من انفسکم .پیامبری که غمخوار انسانیت است پیامبری از نفس خود انسانها ،پیامبری که بدبختی و شقاوت انسانها نزد او سخت و ناراحت کننده است.پیامبر می فرماید مثل من همچون مردی ست که در بیابان آتش افروخته و جانداران دور آن جمع شده و ندانسته خود را به میان آن می اندازند او هم جلو آنها را گرفته ولی از زیر دستانش  خود را به آتش می اندازند من هم مثل این مرد هستم و شما را از جهنم دور می کنم اما شما متوجه نیستید و خود را به درون آن می اندازید.

خطیب نماز جمعه سپس در باره سیره و اخلاق رسول خدا(ص) گفت:پیامبر اسلام حتی قبل از بعثت به امین شهرت داشت و پس از بعثت هم حتی کفار امانت خود را نزد او می گذاشتند ایشان در دوران جاهلیت در پیمان حلف الفضول شرکت و از محرومان و غربا و ستمدیدگان حمایت می کرد وی بعدها  این شرکت را از افتخارات خود می دانست.

ماموستا شیرزادی اول اقدام پیامبر را تصحیح اندیشه و فکر و کار تئوری فرهنگی دانست و در گام دوم اجرای اخلاقیات را درپیش گرفت او با اخلاق زیبای خود اخلاق زیبا را ترویج می کردو فرمود نزدیکترین شما به من در قیامت همان کسی ست که اخلاقش زیباتر و نیکو تر باشد.پیامبر در راستای اقتصاد و کسب و کار همه را به کسب حلال تشویق و دست ترک برداشته کارگران را می بوسید

خطیب نماز جمعه سپس درباره اهمیت دادن رسول خدا(ص) به وحدت گفت:پیامبر به صحابه می فرمود هیچ وقت به بتهای مشرکان دشنام و توهین نکنید تا آنها هم به خدای واحد شما توهین نکنندو آیه در این زمینه نیز نازل گردید که به گفته علماء حکم این آیه در تمامی زمانها تا پایان دنیا جاری ست.پس لازم است بررسی کنیم که چقدر کارهای ما در راستای ترویج و تحکیم وحدت است چقدر همکاری داریم و یکدیگر را کمک می نماییم؟

ماموستا شیرزادی سپس در تبیین بحث به تفسیر آیه لتعارفوا پرداخت و گفت خداوند ما را از یک زن و مرد آفرید و ما را قبیله قبیله کرد تا یگدیگر را بشناسیم .در بینش اسلامی و قرآنی همه می توانند برنامه های خود را تعریف و تبلیغ کنند اما حق توهین و دشنام دادن را ندارند حتی پیامبر گرامی ما را از دشنام دادن به پدر ومادر دیگران به خاظر جلوگیری از دشنام دادن آنان به پدر و مادر مان نهی فرموده است .پس باید مواظب باشیم

خداوند ما را برادر معرفی کرده است انما المومنون اخوه پس باید مواظب باشیم خود را محاسبه کنیم و تفکر کنیم که آیا رفتار و برخورد ما با دیگران و با محرومان چگونه است؟و در این حصر اقتصادی چه رفتارهایی داریم ؟مگر نمی دانیم که هیچ نفسی نمی میرد تا این که رزق مقدر شده خود را بخورد.بنابراین نباید به خاطر دنیا خداوند را از خود برنجانیم اگر امید به شفاعت داریم باید به فکر دیگران نیز باشیم  امید است همه دست در دست هم گذاشته و با الگوبرداری از پیامبر که در حصر اقتصادی دو نفر از انصارش را از دست داد به اقتصاد مملکت کمک کنیم.ما چقدر در راه دین سختی کشیده ایم؟ما نباید به خاطر دنیا در برابر استکبار سر خم نماییم.سست و ضعیف شویم باید مواظب دیگران همه بوده و فقط به خود فکر نکنیم و همه چیز را برای خود نخواهیم و اجازه دهیم دیگران هم سهمی داشته باشند.